Angstige en onzekere honden worden gemakkelijk geadopteerd uit het asiel. Dit komt omdat mensen, bij het zien van een angstig of onzeker beestje, nogal snel de link leggen met een verleden van mishandeling en de hond uit medelijden mee naar huis nemen.
Wanneer ik dan, na x aantal maanden/jaren word gevraagd om op kennismaking te komen omdat het gedrag van de hond uit de hand loopt (reactiviteit, angsthappen,…) krijg ik meestal te horen: “Het is omdat hij vroeger waarschijnlijk mishandeld werd dat hij zich zo gedraagt.”
Laat mij even deze bubbel doorprikken: Ja, er bestaan honden in het asiel die een verleden van mishandeling en verwaarlozing hebben. Dit komt echter niet ZO vaak voor. En jawel, als je hond na een jaar nog steeds hetzelfde zielig hoopje hond is dat je uit het asiel hebt gehaald ligt dit volledig aan jou.
SCHOKGOLF.
Want… je hebt hem toch net zoveel mogelijk liefde proberen te geven? Niet te veel druk op hem gelegd?
Wel, misschien is dat nou net het grote probleem. Medelijden hebben met je hond is zo ongeveer de slechtste emotie die je hem kan geven. Want of je hond nu angstig is, agressief, stabiel of labiel: Hij heeft nood aan structuur. Hij heeft nood aan soms “nee” te horen. Hij heeft nood aan duidelijkheid en consequentheid. En hij heeft nood aan iemand die hem begeleid in deze mens-gerichte-wereld.
Een angstige of onzekere hond doe je geen goed met een overdaad aan liefde.
Structuur, consequentheid en leiderschap zorgen voor stabiliteit in een hond zijn leven. Bijgevolg is er minder stress en minder angst omdat alles duidelijk omkaderd is.
Mensen met angstige of onzeker honden zullen hun hond ook meestal thuis laten bij het bezoeken van familie of vrienden of bij een uitje met de familie. Dit komt omdat de hond natuurlijk zeer veel stress vertoont in vreemde omgevingen of in situaties met veel drukte. Uiteindelijk wordt dit gewoon een vicieuze cirkel. Want als je hond nooit leert omgaan met stressituaties zal hij ook steeds stress blijven vertonen in deze situaties.
Ik zal het toepassen op mensen (want het is net hetzelfde): Mensen worden beter in het oplossen en het omgaan met problemen hoe meer problemen ze op hun bord krijgen. Ik wil hier natuurlijk niet beweren dat iemand met problemen ter hoogte van de himalaya dit met gemak kan oplossen en geen stress ervaart. Ik bedoel hiermee dat hoe meer je het gewoon bent met een bepaalde stressituatie om te gaan, hoe vaker je jezelf gedwongen hebt naar een oplossing te zoeken en het probleem op te lossen. Hierdoor stijgt ook het zelfvertrouwen en zal je gemakkelijker (en met minder stress) het volgende probleem kunnen aanpakken.
Ik zou zelfs durven zeggen dat stresssituaties en problemen ervaren noodzakelijk is in het opbouwen van meer zelfvertrouwen en het hebben van minder angst.
Als ik dit even terugbreng naar onze trouw viervoeter wil ik er toch op wijzen dat het hierbij uitermate belangrijk is om dit op een goede manier te begeleiden.
Er zijn situaties waarin het goed is de hond het zelf een beetje te laten uitzoeken, maar er zijn natuurlijk ook situaties waarbij we door middel van training en het opbouwen van een goede vertrouwensband en relatie onze hond een heel stuk verder kunnen helpen.
Je hond is niet gedoemd om de rest van zijn leven angstig en onzeker te zijn! (zelfs al zou hij zijn mishandeld). En het is jouw verantwoordelijkheid als baasje om je hond te best mogelijke versie van zichzelf te laten zijn.
*Honden die angstig zijn door het hebben van zwakke zenuwen (genetisch bepaald) hebben nog steeds baat bij structuur en training. Deze honden kan men soms niet goed krijgen en kan men enkel managen en zoveel mogelijk begeleiden.
Recente reacties